پیرامون امید در کتاب سرخ فیلسوف اُرُد بزرگ
امید همچون خون در روان آدمی است، که اگر نباشد، گامی به پیش نمی رود و اگر باشد، جهانی را دگرگون می سازد. فیلسوف اُرُد بزرگ
اگر پرواز را باور کنی، پر و بال خواهی گرفت. فیلسوف اُرُد بزرگ
نام دیگر کوچ، امید است. فیلسوف اُرُد بزرگ
امید و شوق به زندگی، پشت دروازه شهر آدمهای تحقیر شده و غمگین نمی ایستد. فیلسوف اُرُد بزرگ
آسیب دیده، درهای آرزوهایش، کوچک و کوچکتر می شود، مگر با امید، که زندگی ما را دگرگون می سازد. فیلسوف اُرُد بزرگ
دوستی و مهر، امید می آفریند و امید، نیاز زندگیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
آدم نیرومند، در هنگامه پیکار نیز به دیگران امید و شادی هدیه می دهد. فیلسوف اُرُد بزرگ
در دل سیاهی شکست، نور امید سو سو می زند، نوری که اگر باورش کنیم، بزودی خورشید تابان زندگی ما خواهد شد. فیلسوف اُرُد بزرگ
آدم افسرده و ناامید، ارزش توان و نیروی خویش را از یاد برده است، باید به او کمک کرد، تا دوباره خود و آرمانش را باز یابد. فیلسوف اُرُد بزرگ
همواره امیدوار به زندگی بهتر و شرافتمندانه باشید، هیچگاه توان خویش را انکار نکنید، خود را دوست بدارید و برای بهروزی، صبورانه کوشش کنید. فیلسوف اُرُد بزرگ